rend

  1. Verb parçala(n)mak, yar(ıl)mak, yırt(ıl)mak, böl(ün)mek.
  2. Verb kuvvetle çekmek, çekip koparmak.
  3. Verb saçını başını yolmak, (keder/öfke ile) üstünü/başını yırtmak.
  4. Verb kıyametleri koparmak, yaygarayı basmak.
  5. Verb ıstıraba/kedere garkolmak.
dövünmek, saçını başını yolmak.
sivil savaşla bir memleketi ikiye ayırmak Verb
yırtıp iki parçaya bölmek.
yüreğini parçalamak.
birini evire çevire dövmek Verb
birdenbire birine sövüp saymak.