debar

  1. Transitive Verb hariç tutmak, dışarıda bırakmak.
  2. Transitive Verb engel/mani olmak, önlemek, yoksun bırakmak, mahrum/yasak etmek, menetmek.
    debar someone from sth:
    birini bir şeyden mahrum etmek.
    debar someone from doing something: birini bir şey yapmaktan alıkoymak/menetmek.
    debar someone a right: birinin hakkını tanımamak.
    Until recently, women were debarred from voting in many countries.
birini bir haktan mahrum etmek Verb
birini bir şey yapmaktan men etmek Verb