ikamet

Turkish-English Translation

  1. Noun, Law residence
  2. settlement
  3. stay
  4. abode
  5. habitation
  6. tarry
  7. inhabitancy
  8. residing
Turkish-English translations from Zargan's own database

Turkish-English Phrases

İkamet amaçlı olan veya ikamet amaçlı olmayan binaların inşaatı (NACE kodu: 41.2)
Construction of residential and non-residential buildings (NACE code: F41.2) Noun, Trades-Professions
İkamet amaçlı olan veya ikamet amaçlı olmayan binaların inşaatı (NACE kodu: 41.20)
Construction of residential and non-residential buildings (NACE code: F41.2.0) Noun, Trades-Professions
sabit ikametgah
permanent residence Noun
daimi ikamet
permanent domicile Noun, Civil Law
kullanım ve ikamet
use and habitation
memleket dışında ikamet
residence abroad
ikamet ...
residential
ikamet bildirisi
notification of residence
ikamet eden kimse
dweller
ikamet eden kimse
denizen
ikamet edilmemiş
uninhabited
ikamet etme
dewelling
ikamet etme
lodgment Noun
ikamet etme
dwelling
ikamet etme hakkı
right of residence
ikamet etmek
to live Verb
ikamet etmek
to reside Verb
ikamet etmek
to live (in a building , at a place Verb
ikamet etmek
to abide Verb
ikamet etmek
to hold state Verb
ikamet etmek
to dwell Verb
ikamet etmek
to inhabit Verb
ikamet etmek
to domiciliate Verb
ikamet etmek
reside Verb, Law
ikamet etmekte olan
residing
ikamet hakkı
right of abode
ikamet hakkı olan gerçek kişi
individual resident
ikamet izni
residence permit
ikamet izni
permis de séjour
ikamet izni
entry and registry permit
ikamet izni
residence permit Noun, Law
ikamet mahalli
local habitation
ikamet niyeti
animus manendi
ikamet senedi
certificate of residence
ikamet tezkeresi
residence permit Noun, Law
ikamet vergisi
resident tax
ikamet yeri
lodging place
ikamet yeri
place of abode
ikamet yeri
place of residence
ikamet yeri
residential premises
ikamet yeri değil
nonresidential
(bir yerde) ikamet eden kimse
inhabitant
(bir yerde) ikamet eden kimse
habitant
(memlekette) ikamet etmeyen
nonresident
başka bir yerde ikamet eden mal sahibi
absentee
bir kanunun geçerli olduğu bölgede ikamet etmek
to be located in the area in which a law is valid
bir memlekette ikamet etme hakkı
right of abode
bir mülkü sadece ikamet maksadıyla işgal etmek
to use a property fo residential purposes only Verb
bir ülkede ikamet eden şahıs
person resident in a territory
bir ülkede ikamet etme hakkı
right of abode
bir yerde ikamet etmek
to abide in a place Verb
bir yerde ikamet etmek
to abide at a place Verb
daimi ikamet yeri
domicile
daimi ikamet yeri
National home
dışarıda ikamet eden İngiliz uyruklu kimseler
british subjects resident abroad Noun
içinde ikamet edilen (oturulan) gayri menkul
residential real property
içinde ikamet edilen gayrimenkul
residential real property
iş yerinin dışında ikamet eden çırak
outdoor apprentice
işyerinin dışında ikamet eden çırak
outdoor apprentice
kanuni ikamet yeri
legal stopping place
konut, mesken, ikamet edilen yer
residence
mukim, ikamet eden
resident
mülkü sadece ikamet maksadıyla işgal etmek
to use a property for residential purposes Verb
mutat ikamet ülkesi
habitual country of residence Noun, International Law
özel ikamet yeri
residential flat
polise ikamet beyannamesi vermek
to lodge in the registry Verb
resmi ikamet yeri
official residence
sürekli ikamet etmek
to be permanently resident Verb
ticari ikamet yeri
commercial location
yazılı ikamet izni
written permission to reside
Yabancıların Türkiye'de İkamet ve Seyahatleri Hakkında Kanun
Law on the Residence and Travel of Foreign Subjects in Turkey Proper Name, Law
Turkish-English phrases from Zargan's own database

Turkish Dictionary (Kubbealti Turkish Dictionary)

  1. Bir yerde ... mukim olma
Summary published in cooperation with Kubbealti Foundation. Please visit www.kubbealtilugati.com for the full entry, including etymologies, detailed senses, usage examples and much more.