impertinent

English-Turkish Translation

  1. Adjective küstah, arsız, yüzsüz, terbiyesiz, utanmaz, münasebetsiz, hayasız, saygısız, haddini bilmez.
    an impertinent
    boy. impertinent remarks. an impertinent answer. an impertinent manner toward a teacher.
  2. Adjective uygunsuz, yakışmaz, yersiz, ilgisiz, ilgisi/alâkası olmayan, konu dışı.
English-Turkish translations from the Atalay Dictionary, First Edition

English Turkish Phrases

(person) impertinent
çamur
be impertinent
cıvıtmak Verb
impertinent allegations
konu ile ilgisi olmayan iddialar Noun
impertinent averment
yapıldığının da kanıtlanması gerekmeyen beyanlar
impertinent averment
yapılması
English-Turkish phrases from Zargan's own database