realism

  1. Noun, Art Gerçekçilik
  2. Noun, Art Realizm
  3. Noun gerçekçilik, realizm.
    Güzel sanatlarda/edebiyatta: doğayı, insanları, olayları gerçek renk, oluş
    ve görünüşleriyle yansıtma eğilimi.
    Felsefede: (a) evrenin gerçek ve nesnel varlık olduğunu, (b) bilen özneden bağımsız olarak bir gerçekler evreninin bulunduğunu ve bunun bilgisine algı ve düşünme yolu ile erişebileceğimizi savunan öğreti. (bkz: idealism, conceptualism ), (bkz: nominalism )
klasik realizm Noun, Art
ekonomik gerçekçilik
fantastik realizm Noun, Art
büyülü gerçekçilik Noun, Art
büyülü gerçekçilik Noun, Art
Yeni Gerçekçilik: 20'nci yüzyıl da idealizme karşıt olarak türeyen, doğayı temel olarak gören ve felsefe
sorunlarını doğa bilimlerinin yöntemi olan çözümleme yolu ile inceleyen felsefe akımı.
Noun
düz-algıcılık: aracıya gerek kalmaksızın zihnin algılanan dış varlığı derhal farkettiğini/kavradığını
savunan öğreti.
presentationist: düz-algıcı: bu öğretiyi savunan kimse.
Noun
tasarımcılık: zihinde oluşan fikirlerin dış nesnelerin gerçek ilkel niteliklerini taşıdığı görüşü.
Sosyalist Gerçekçilik Noun, Art