1. öncü: (a) bir ülkeye ilk girip yerleşen va başkalarına çığır açan kimse, (b) araştırma, keşif, teşebbüs
    ve ilerlemede önayak olan kimse, (c) öncü askerî birlik, istihkâm öncü birliği.
  2. çıplak bir bölgeyi işgal edip orada üreyerek çoğalan bitki/hayvan türü.
  3. Ay'a atılan insansız uzay aracı.
  4. öncülük etme.
  5. yol/çığır açmak.
  6. önayak olmak, başlatmak.
    to pioneer an aid program.
  7. rehberlik etmek, yol göstermek.
  8. öncü+, rehber+, kılavuz, deneysel, çığır açıcı, örnek, ilk.
    a pioneer method of education: deneysel bir eğitim yöntemi.
havacılık öncüsü
ilk yayın istasyonu
öncü buluş
özel satış ekipleriyle çoğunlukla yeni bir ürünün yeni piyasalara yoğun satışı
çığır açan iş yapmak Fiil