ashore

  1. Adverb, Maritime Traffic baştankara
  2. Adverb sahil(d)e, kıyıya, kıyıda.
    We came ashore from the boat: Gemiden sahile çıktık.
  3. Adverb karada, karaya.
    The captain of the ship remained ashore: Geminin kaptanı karada kaldı.
    All
    ashore that's going ashore: Yolcu olmayan gemiyi terketsin (Gemi hareket edeceği zaman söylenir).
    get/put ashore: karaya çık(ar)mak.
    go ashore: karaya çıkmak.
    run ashore: karaya otur(t)mak.
kıyıya sürüklenmek Verb
kıyıya atılmış olmak Verb
kıyıya çıkmak Verb
kıyıya çıkarmak Verb
kıyıya yöneltmek Verb
kıyıya oturmak Verb
karaya oturmak Verb
kıyıya çıkarmak Verb
kıyıya sürüklemek Verb
sokak giysileri Noun