disjunction

  1. Noun ayırma, ayrılma.
  2. Noun ayrılık, ayrıklık, ayrı ayrı/parça parça olma, bağlantısızlık, irtibatsızlık.
    The disjunction between
    thought and action. the disjunction between theory and practice.
  3. Noun, Logic ayrıklık, infisal: (a) kaplamları birbirinden ayrı olmakla beraber aynı yakın cinsin kaplamına giren
    kavramlar arasındaki bağıntı.
    ör.: kedi-köpek: memeliler. (b) önermelerin birbirine bağlanmasında “veya”, “ya … ya” ile gösterilen ilişki.
içermeli ayırtlam: “ a veya b veya her ikisi” şeklinde ifade edilebilen mantık önermesi.