paralyze

  1. Transitive Verb felce uğra(t)mak, inme/nüzul inmek, kötürümleş(tir)mek, kötürüm kalmak, paralize etmek/olmak.
    His
    left arm was paralyzed after the accident.
    be paralyzed with fear: korkudan donakalmak.
  2. Transitive Verb sakatlamak, kuvvetini kırmak, âtıl/etkisiz/tesirsiz hale getirmek, (işi vb.) tamamen durdurmak.
    The
    electricity failure paralyzed the train service: Elektrik kesilmesi bütün trenleri durdurdu.
felçli Adjective
mefluç Adjective