ion

Noun, Chemistry iyon
Noun yükün, iyon: elektron kaybederek (kazanarak) + (-) elektrikle yüklenmiş atom veya atom kümesi.

English-Turkish translations from the Atalay Dictionary, First Edition

(chem) ion

iyon

hydrogen ion

hidrojen yükünü/iyonu: bütün asitlerin sudaki eriyiklerinde bulunan bir elektron kaybetmiş H atomu: H+. Noun

hydrogen ion

hydronium Noun

-ion

“-leme, -leyiş, -me, -ma, -lış”: iş, eylem, süreç bildiren sonek.
creation: yaratılış/yaratma.

fusion: ergime.
torsion: burulma.

Suffix

-ion

işlem/eylem sonucunu bildirir.
regulation: yönetmelik.
union: birlik. Suffix

-ion

hal/durum bildirir.
subjection: itaat, boyun eğme.
-ation, -ition, -tion şeklinde de yazılır. Suffix

ion chamber

ionization chamber.

ion engine

yükün motoru: enerjisini iyonlaşmış zerrelerin elektrostatik alanda hızlanmasından alan bir tür motor.

ion exchange

yükün alışverişi: suyun sertliğini gidermekte, eriyiklerden madenlerin ayrılmasında kullanılan ve katı

bir madde ile eriyik arasında iyon alışverişine dayanan yöntem.

ion propulsion

yükün-itim: uzay aracında + iyonların ve elektronların taşıttaki elektrostatik kuvvetle itilmesi (ki

çok büyük bir itme kuvveti sağlar).

English-Turkish phrases from Zargan's own database

English-Turkish