kanit

Turkish-English Phrases

açık kanıt
striking evidence
aleyhte kanıt
indictment Noun, Law
bağımsız kanıt
independent proof
belgesel kanıt
documentary proof
belgesel kanıt
proof of documentary evidence (of documents
belgesel kanıt
documentary evidence Noun
belli bir hususun kanıtlanması için zorunlu olan kanıt
indispensable evidence
bir kanıt ileri sürmek
to set forth an argument Verb
birçok kanıt getirmek
to produce several arguments Verb
çatışan kanıt
conflicting evidence
çıkarsanan kanıt
presumptive proof
çürütücü kanıt
rebutting evidence
çürütülemeyecek kanıt
irrefutable argument
davacının iddiasını kanıtlayan kanıt
surrebuttal
destekleyici kanıt
collateral evidence
destekleyici kanıt
collateral proof
destekleyici kanıt
corroborative evidence
dolaylı kanıt
circumstantial evidence Noun, Law
dolaysız kanıt
collateral evidence
ek kanıt
cumulative evidence
elinde bir ifadeyi destekleyici kanıt olmak
to have evidence for a statement Verb
esas kanıt
substantive evidence
geçerli kanıt
proper evidence
geçerli kanıt
positive proof
geçerli kanıt
valid proof
gerçek kanıt
real evidence
görünürde kanıt
half proof
gözle görülür kanıt
ocular demonstration
gözle görülür kanıt
ocular proof
hiçbir kanıt yok
not one shred of evidence
iç kanıt
internal evidence
iflas masasından alacağını belgeleyen kanıt sunmak
to lodge a proof of debt Verb
iflas masasından alacağını belgeleyen kanıt sürmek
to tender a proof of debt Verb
ikinci derecede kanıt
circumstantial evidence
ikincil kanıt
circumstantial evidence
ikna edici kanıt
convincing proof
inandırıcı kanıt
luculent proof
inandırıcı kanıt
convincing proof
inandırıcı kanıt
strength of an argument
inandırıcı kanıt
reliable evidence
inandırıcı kanıt
stringent argument
inandırıcı kanıt göstermek
to show cause Verb
işe yarar kanıt
relative evidence
itiraz kabul etmeyecek kanıt
clean evidence
kabul edilemeyecek kanıt
inadmissible evidence
kanıt
document Noun
kanıt
evidence
kanıt
testimony
kanıt
piece of evidence
kanıt
testament Noun
kanıt
sound argument
kanıt
witness
kanıt
demonstration Noun
kanıt
index
kanıt
manifestation Noun
kanıt
proof
kanıt
argument Noun
kanıt
testification
kanıt
ammunition Noun
kanıt
see also under “ DELİL
kanıt
means of evidence
kanıt
inducement Noun
kanıt
indication Noun
kanıt
case
kanıt
proof Noun
kanıt gerektirmez
apodictic
kanıt gösterme
adduction of evidence
kanıt göstermek
to adduce evidence Verb
kanıt göstermek
to argue Verb
kanıt göstermek
to adduce proofs Verb
kanıt göstermek
to offer proof Verb
kanıt ileri sürerek desteklemek
to circumstantiate Verb
kanıt ileri sürmek
to put out an argument Verb
kanıt ileri sürmek
to bring forward evidence Verb
kanıt karartma
spoliation of evidence Noun, Law
kanıt kaynağı
source of evidence
kanıt olarak belgeye atıfta bulunmak
to refer to a document as proof Verb
kanıt olarak gösterilen belge
piece justicative
kanıt olarak kabul edilemeyecek
inadmissible
kanıt olarak sunmak
to present for evidence Verb
kanıt poliçe
red draft
kanıt sınıflandırması
classification of evidence
kanıt sunulması
presentation of proof
kanıt teşkil etmek
to bespeak Verb
kanıt toplamak
to collect evidence Verb
kararın verilmesinden sonra meydana çıkarılan kanıt
after discovered evidence
karşı konamaz kanıt
unchallenged evidence
karşıt kanıt
proof to the contrary
karşıt kanıt göstermek
to produce proof to the contrary Verb
kati kanıt
clinching argument
kesin kanıt
full proof
kesin kanıt
close argument
kesin kanıt
incontestable proof
kesin kanıt
absolute proof
kesin kanıt
clinching argument
kesin kanıt
conclusive proof
kesin kanıt
proof positive
kesin kanıt
conclusive evidence
kesin kanıt ile ispatlanması gerekmek
to be put to strick proof Verb
kesin kanıt ile ispatlanması gerekmek
to be put to strict proof Verb
kesin olmayan kanıt
indecisive evidence
konuşulan şeyin içeriğinden çıkarılan kanıt
internal evidence
maddi kanıt
tangible proof
negatif kanıt
negative proof
olası kanıt
probable evidence
olaya göre ileri sürülebilecek her türlü kanıt
casual evidence
olumsuz kanıt
negative testimony
orijinal kanıt
original evidence
sağlam kanıt
sound argument
şekil ve mahiyeti kanun hükmü ile tayin olunan kanıt
preappointed evidence
sözlü kanıt
oral evidence
sözlü kanıt
parol evidence
tam kanıt
full proof
tartışmaya yer vermeyen kanıt
decisive argument
ters kanıt
disproof
tersi kanıtlanıncaya kadar geçerli olan kanıt
prima facie evidence
yalanlanması olanaksız kanıt
uncontrovertible proof
yazılı kanıt
written evidence
yeterli kanıt
substantial proof
yeterli kanıt
satisfactory evidence
yeterli kanıt
sufficient evidence
yeterli kanıt
satisfactory proof
yeterli kanıt
substantial evidence
yeterli kanıt olmak
to speak for itself Verb
yeterli kanıt sağlamak
to furnish satisfactory evidence Verb
Turkish-English phrases from Zargan's own database

Turkish Dictionary (Kubbealti Turkish Dictionary)

  1. İtâatli, mutî, ... , müttaki
Summary published in cooperation with Kubbealti Foundation. Please visit www.kubbealtilugati.com for the full entry, including etymologies, detailed senses, usage examples and much more.

kanıt
Delil
kanıt
Ümîdini tamâmen ... ümitsiz, meyus