1. âmin: duanın kabul olunması için sonunda söylenir.
  2. gerçekten, filhakika.
  3. onay, muvafakat, tazvip, uygun görme.
    The committee gave its amen to the proposal: Kurul, teklifi onayladı.
  4. sonuçlandırmak, hitama erdirmek, onaylamak, tasvip etmek, âmin demek.
  5. İsim (eski Mısır) hava/nefes tanrısı: koç veya kaz ile temsil edilirdi.
(a) âminciler köşesi: kilisede dua esnasında cemaate âmin demekte önderlik edenlere mahsus köşe, (b)
kilisede koyu dindarlara ayrılan yer.