1. İsim, Hukuk mahkum
  2. İsim, Hukuk hüküm giymiş kişi
  3. İsim, Hukuk hükümlü
  4. suçlu, mahkûm.
  5. tutuklu, mahpus.
    an escaped convict.
  6. mahkûm etmek, suçlu bulmak.
    The criminal was convicted of murder. The jury convicted him of theft.
mahkumiyet İsim, Hukuk
suçlunun ıslahı İsim, Ceza Hukuku
sanığın önceden aynı suçtan mahkûm olduğu defisi
eski mahkûm
sabık hükümlü
hapishane arkadaşı
çocuk hükümlü İsim, Hukuk
sanığın daha önce aynı suçtan dolayı mahkûm olduğu defi
sanığın daha önce aynı suçtan dolayı mahkûm olduğu defisi
kaçak mahpus
ceza sömürgesi
mahkûmlar sömürgesi
mahkûmların yaptığı eşyalar İsim
ağır hapis cezası giymiş mahpusların çalışması
kendini mahkûm etmek Fiil
hapishane
cezaevi
(Br) hapishane
ceza sömürgesi
birini bir hatadan dolayı mahkûm etmek Fiil
birini cinayetten mahkûm etmek Fiil