inflection

  1. Noun ses-kiplenimi, ses tonunun değişmesi/alçalıp yükselmesi.
    A sentence that asks a question usually ends
    on a rising inflection = inflexion.
  2. Noun
    flection ile ayni anlama gelir. (a) bükün, çekim, insiraf, (b) dizi, emsile, (c) dizi türü.
    noun
    inflection = inflexion. verb inflection = inflexion. (d) sözcük şeklinin anlama göre değişimi, (e) sözcüğün anlamını değiştiren ek:
    dogs, played sözcüklerindeki

    -s, -ed
    gibi, (f) çekim veya dizi kuralları.
  3. Noun bükülme, eğilme, eğrilme, sapma.
  4. Noun, Mathematics bükülme, büküm, dönüm: bir eğrinin içbükeylikten dışbükeyliğe geçtiği nokta.
    inflection = inflexion
    point: büküm/dönüm noktası.
  5. bükünsüz, bükümsüz, bükülmesiz, kiplenimsiz.